Dodatkowe informacje

Tytuł: Labirynty współczesności

Podtytuł:  

Tytuł oryginału: Labirynty współczesności

Autor: Bogdan Suchodolski

Tłumaczenie: 

Wydawca: Państwowy Instytut Wydawniczy

Data wydania: 1975

Numer wydania: Wydanie II

Miejsce wydania: Warszawa

ISBN: 

Seria/Cykl: Biblioteka Myśli Współczesnej

Okładka: 

Liczba stron: 155

Wys. okładki: 

Cena: 

Opis

Kim jest człowiek? Czy stworzeniem, którego istotą jest podejmowanie trudu, czy też stworzeniem przeznaczonym do życia w swobodzie? Czy jesteśmy "homo laborans", czy też "homo ludens"?

II. PODSTAWOWE CZĘŚCI I ZAGADNIENIA:

1.Labirynt świata i raj serca

2.Nauka i technika rzeczą ludzką

3.Nieprzejrzystość społecznego świata

4.Produkcja – konsumpcja – egzystencja

5.Sztuka i współczesny labirynt serca

6.Praca – zabawa – twórczość

7.Wychowanie dla wolności

III. PODSTAWOWE POJĘCIA PEDAGOGICZNE:

Bogdan Suchodolski wspomina w „Labiryntach współczesności” takich pedagogów jak Jan Amos Komeński. Komeński uważał, że szkoła jest labiryntem, który trzeba przekształcić by móc realizować program uczenia wszystkich i wszystkiego.

Autor w swojej pracy porusza głównie temat nauki i techniki oraz wszelkie ich powiązania z innymi dziedzinami.

Stosunek do nauki i techniki jest dwoisty. Z jednej strony ludzie cenią naukę, jest dla nich ważna, czekają na jej nowe odkrycia, jednak jednocześnie doznają odczuć lęku wobec jej potęgi.

O autorze

Bogdan Suchodolski był polskim filozofem, historykiem nauki i kultury oraz pedagogiem. Urodził się w Sosnowcu w 1903 roku. Studiował w Krakowie i w Warszawie. Mając 23 lata, obronił pracę doktorską. W 1938 r. otrzymał Katedrę na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu im. Jana Kazimierza we Lwowie. Podczas II wojny światowej nielegalnie przekroczył granicę, udając się do Warszawy, w której przeżył okupację niemiecką. Był w konspiracji, brał udział w tajnym nauczaniu. Po zakończeniu wojny przez wiele lat pracował na Uniwersytecie Warszawskim. Był członkiem i prezesem Polskiej Akademii Nauk. Z Jego inicjatywy w dniach 4-9 września 1969 r. odbył się w Warszawie Międzynarodowy Kongres Pedagogiczny, w którym wzięło udział ok. 400 uczestników. Kongres zgromadził najwybitniejszych przedstawicieli nauk pedagogicznych z całego świata. Profesor Suchodolski został wybrany przewodniczącym Międzynarodowego Towarzystwa Nauk Pedagogicznych.

Profesor był twórcą nowej koncepcji pedagogiki – wychowania dla przyszłości formującego integralną osobowość człowieka o umyśle otwartym, twórcę „ludzkiego świata”. Był inicjatorem nowatorskich eksperymentów w szkolnictwie i organizatorem życia naukowego.

Doctor honoris causa Uniwersytetu w Berlinie, Uniwersytetu im. Łomonosowa w Moskwie, Uniwersytetu w Padwie, Akademii Nauk Pedagogicznych w Berlinie, Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu oraz Uniwersytetu Śląskiego.

Był autorem prac naukowych z zakresu pedagogiki, historii nauki polskiej i filozofii oraz redaktorem wielu wydawnictw i periodyków pedagogicznych.

Zmarł 2 października 1992 roku.

Ważniejsze prace profesora to m.in. Wychowanie moralno-społeczne, Skąd i dokąd idziemy? Przewodnik po zagadnieniach kultury współczesnej, Trzy pedagogiki, Kim jest człowiek?.

źródło opisu: Państwowy Instytut Wydawniczy ( PIW ) 1975

źródło okładki: Państwowy Instytut Wydawniczy ( PIW ) 1975